eveet dört aylık aradan sonra yine buradayım..
yeniyıl sebebiyle işler yoğun baya ama bi mola vereyim kendime başım şişti :)
18 eylül de doğdu minnoş çok şükür Allah a ..
sabah saat 6 da uyandım başladım ağlamaya :)) doğum olacak ipeğim doğacak sevinçli mutluyum ama bir yandan da garip bir hüzün vardı içimde eşim nolduu diye sorduğunda ben kızımdan ayrılmak istemiyorum dedim :)) ne bileyim öyle hissediyordum o an gerçekten hamileyken ayrı doğduktan sonra ayrı bir bağ oluyor bebekle aranızda herneyse eşim beni :) bak kızımız doğacak kucağımıza alcaz inşallah vs. teselli ettikten sonra hazırlanıp annemleri de evden alıp hastaneye gittik sabah saatleri olduğu için hastane baya sessizdi girişimizi yaptırdıktan sonraa odamıza çıktık yerleştik ben hemşirelerin bana verdiği kıyafeti giydim bol bol resim çekindikten sonra hemşireler geldi bir takım işler oldu :) veee beni yatağa yatırdılar doğumhaneye gittik asansöre kadar ailemle birlikteydik ta ki ayrılana kadar ayy zaten korkak ben başladım ağlamaya heyecan sevinç hepsi birarada... neyse doğumhanedeki çalışanlar çok nazik ve sevimli insanlardı da biraz sakinledim anestezi için belimden iğne oldum sonra uzman bana birazdan uyuşursun dedi doktor geldi vs.sohbet muhabbet deerken bende tık yok yani uyuşmadan eser yok. ayağını kaldır diyo kaldırıyorum , karnımı cımbızla kontrol etti hissediyorum hissetmenin haricinde acıyı hissediyorum derken doktor narkoz verilmesi lazım böyle doğum gerçekleştiremeyiz dedi ..vee ondan sonrasını hatırlamıyorum yine ağlayarak uyandığımı hatırlıyorum aayyy çok duygu dolu anlarda odama çıkardıklarında sevdiklerim odada beni bekliyorlardı eşim babam annem paniklemişler :)) ben geç gelince baya korkmuş canlarım .. odaya girer girmez ipekciğim ağladı ayy o anı anlatamam başladım ben de ağlamaya :) narkozun etkisi baya geçmedi bende sarhoş gibiydim herşey hayal meyal :)) uyuşmalar geçince öyle böyle sancılar yaşamadım ben yaa bilmiyorum çevremdeki bi kaç sezeryan olan arkadaşıma falan sordum hiç olmamış onlarda ama sezeryan doğumda acılı en azından sonrası fenaydı bir hafta kadar ara ara ağrılarım vardı..
bir hafta sonra toparlandım zaten havaların sıcak olması beni vurdu gerçekten bir de lohusayım diye annemin pencere kapı açtırmaması kışlık pijamalarla dolaşmaktan fenalık geldi.. bu yüzden mutlaka doğumunuz ya çok sıcağa ya da soğuga denk gelmeli :)) eylül ayı olmasına rağmen fena sıcaktı bu sene..
uykusuz geceler,
misafirler ,
ipeğin kolik sancıları
beni çok yordu :)
derken derkeen 3,5 ay oldu ipekciğe ççok şükür alıştık birbirimize ama daha düzene oturmamız gerek :)) çok küçüğüz.
işte benim doğum ve sonrası hikayem kısaca bu şekildeydi ..
hayatımın en güzel anısı .. :)
hayırlı uğurlu olsun, güle güle büyüsün.
YanıtlaSilAMİİN çok sağolun
SilMaşallah ne güzel bir duygu değil mi tarifi imkansız. Allah anneli babalı büyütsün inşallah.
YanıtlaSilÖncelikle hayırlı uğurlu olsun, hoşgelmiş İpekcik :) Aynı gün doğmuşuz onunla, hihihi bi de bunu diyeyim :)
YanıtlaSil